Νόιμαν, Στάνισλαφ Κόστκα

(Stanislaw Kostka Neumann, Πράγα 1875 – 1947). Τσέχος ποιητής. Το 1893 πήρε μέρος σε μια αντιαυστριακή συνωμοσία και καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους. Βουλευτής αργότερα του εθνικού σοσιαλιστικού κόμματος, είχε τη διεύθυνση για ένα διάστημα του κομουνιστικού ημερήσιου φύλλου Rude Pravo. Στην ποιητική του παραγωγή, από μια απόλυτα ατομικιστική θέση, ο Ν. πέρασε στην εξύμνηση των κατακτήσεων της τεχνικής και τέλος σε μια βαθιά συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες· ελευθερώθηκε από την παραδοσιακή μετρική δομή και σε ορισμένα έργα του διακρίνεται μια άμεση επίδραση του φουτουρισμού. Από τις καλύτερες συλλογές του αναφέρονται : Είμαι ο απόστολος μιας νέας ζωής (1896), Καινούργια τραγούδια (1918), Κόκκινα τραγούδια (1923), Έρωτας (1933), Γέροι εργάτες (1936), Χρόνος χωρίς τέλος (1945), Θλιμμένα χρόνια (1946). Το 1945 του απονεμήθηκε ο τίτλος του εθνικού ποιητή.